Wageningen, The Netherlands
April 15, 2010
The decrease in biodiversity in the natural environment must lead to a decrease in the genetic variety of breeds among plant breeding companies. That would seem logical, wouldn't it? But it isn't the case. The genetic diversity in new breeds at plant breeding firms has increased slightly over the past few decades, after a fall in the nineteen sixties.
This is reported by researchers at the Dutch Centre for Genetic Resources (CGN) in the April edition of Theoretical and Applied Genetics. Mark van de Wouw of the CGN evaluated 44 publications in which the genetic diversity of crop varieties was studied with the help of genetic marker technology. 'If there are twenty varieties of a genetic marker instead of two, then of course there is a greater diversity. But if the overwhelming majority of the cultivars all have the same marker, it means the diversity is low. We analysed a number of studies this way in a meta-analysis.'
Amazed
Van de Wouw was amazed to find that the genetic variety in the crops has increased over the past forty years, after a drop of six percent in the nineteen sixties. 'Many biologists believe that genetic erosion is getting steadily worse, and that genetic variety in crops is decreasing with it. Only that idea has never been verified.'
Van de Wouw has two explanations for the way the genetic variety of the cultivars has held up. New techniques make it easier for plant breeders to introduce genes from other varieties into their species. And secondly, since many gene banks were set up in the nineteen sixties, more genetic material has become available to the plant breeding sector.
Biodiversiteit in gewassen neemt toe, niet af
Door de afname van de biodiversiteit in de natuur neemt ook de genetische variëteit in de rassen van veredelingsbedrijven af. Logisch toch? Niet dus. De genetische diversiteit in nieuwe rassen van veredelingsbedrijven is de afgelopen decennia weer iets toegenomen, na een afname aan diversiteit in de jaren zestig.
Dat melden onderzoekers van het Centrum Genetische Bronnen Nederland (CGN), onderdeel van Wageningen UR, in het aprilnummer van Theoretical and Applied Genetics. Mark van de Wouw van het CGN beoordeelde 44 publicaties waarin de genetische diversiteit van gewasvarianten was bestudeerd met behulp van genetische merkertechnologie. ‘Als er twintig variëteiten van een genetische merker zijn in plaats van twee, is de diversiteit uiteraard groter. Maar als de overgrote meerderheid van de cultivars allemaal dezelfde merker hebben, dan is de diversiteit toch laag . Zo hebben we verschillende studies beoordeeld in een meta-analyse.’
Verbazing
Tot zijn eigen verbazing bleek dat de genetische diversiteit in de gewassen de afgelopen veertig jaar licht is toegenomen, na een afname van zes procent in de jaren zestig van de vorige eeuw. ‘Veel biologen hebben het idee dat de genetische erosie steeds erger wordt en dat de genetische variatie bij gewassen dus ook afneemt. Dat idee is alleen nooit gecheckt.’
Van de Wouw heeft twee verklaringen voor het op peil blijven van de genetische variatie in de cultivars. Door nieuwe technieken kunnen veredelaars gemakkelijker genen inkruisen in hun rassen van andere variëteiten. En door de oprichting van veel genenbanken in de jaren zestig is meer genetisch materiaal beschikbaar voor de veredelingssector.