Wageningen, The Netherlands
July 22, 2021
More than 820 million people in the world don’t have enough to eat, while climate change and increasing competition for land and water are further raising concerns about the future balance between food demand and supply. The results of a new study by Wageningen University and Research published in Nature Food can be used to benchmark global food security projections and inform policy analysis and public debate on the future of food.
Even though food supply has increased dramatically since the 1960s, the question of how to eradicate global hunger- one of the Sustainable Development Goals ̶ and feed the growing world population in years to come, remains a major challenge. Climate change and increasing competition for land and water are further exacerbating the problem. This makes the need for effective policies to ensure global food security and a better understanding of the underlying causes of global hunger ever more urgent.
Food demand and risk of hunger
Scientists typically use quantified global scenarios and projections to assess long-term future global food security under a range of socioeconomic and climate change scenarios. However, due to differences in model design and scenario assumptions, there is uncertainty about the range of future food demand and population at risk of hunger.
This study, which has been published in the journal Nature Food, focused on these two key food security indicators. Future food demand is a key driver of the required increase in food production and associated impacts on land use change, biodiversity and climate change. Population at risk of hunger ̶ is an indicator of the number of people that face chronic food insecurity. To address this uncertainty, Wageningen researcher Michiel van Dijk and colleagues conducted a systematic literature review and meta-analysis to assess the range of future global food security projections to 2050.
Range of future food demand
“Our study aimed to determine the range of future global food demand and population at risk of hunger projections to 2050. To answer this question, we analyzed 57 studies published between 2000 and 2018. We harmonized all projections and mapped them into the several highly divergent but plausible socioeconomic futures, including sustainable, business-as-usual and divided-world scenarios“, Van Dijk explains.
The study’s findings provide strong support for the view that food demand will increase by between 35% and 56% over the period 2010-2050. This is mainly due to population growth, economic development, urbanization, and other drivers. This range is somewhat lower than previous studies, which stated that food production must be doubled. Nonetheless, the expected increase in food demand may still have negative impacts on the environment and lead to biodiversity loss
In order to prevent such impacts, increases in food production would need to be accompanied by policies and investments that promote sustainable intensification, reduce food loss and waste and promote the shift towards a more plant-based diet.
Increase of hunger
In the most negative scenarios, the population at risk of hunger is expected to increase by 8% over the 2010-2050 period. This means that the Sustainable Development Goal of ending hunger and achieving food security will not be achieved. To prevent this, the researchers urge policymakers to work proactively to develop adequate long-term measures, including stimulating inclusive growth.
“Our study can fuel the public debate on the future of food by inviting every citizen to imagine and discuss a wider range of food future scenarios, rather than just a binary choice between business-as-usual and the universal adoption of organic agriculture or vegan diets. To think responsibility and creatively about the future, we need to envision multiple plausible scenarios and evaluate their consequences,” notes study co-author Yashar Saghai, a researcher at the University of Twente, Enschede, the Netherlands.
Covid impact on hunger
Although the study did not explicitly investigate the impacts of the COVID-19 pandemic, the researchers say that it is plausible that their range also includes the now more likely negative COVID-induced futures that are associated with an increase in the population at risk of hunger, instead of a decrease that was considered in the pre-COVID situation.
“While it is too early to oversee and understand the full impact and consequences of the coronavirus pandemic, current developments show some resemblance to the most negative archetype scenarios in our analysis, which is characterized by slow economic development, a focus on domestic security and national sovereignty, and increasing inequality. Recent developments underscore the need for (quantitative) scenario analysis and comparison as a tool to inform policy analysis, coordination, and planning for the future of food as well as wider societal issues,” Van Dijk concludes.
Meta-analyse laat zien dat de vraag naar voedsel met 35% tot 56% zal stijgen tussen 2010-2050
Wereldwijd zijn er meer 820 miljoen mensen die niet genoeg te eten hebben. Tegelijkertijd zorgen klimaatverandering en de toenemende concurrentie om land en water ervoor dat we ons steeds vaker afvragen of we in de toekomst voldoende voedsel kunnen produceren om aan de vraag te kunnen voldoen. De resultaten van een nieuw onderzoek van Wageningen University & Research dat in Nature Food is gepubliceerd, kunnen worden gebruikt voor het benchmarken van wereldwijde prognoses voor voedselzekerheid en als input dienen voor beleidsanalyses en een publiek debat over de toekomst van voedsel.
Ondanks het feit dat het aanbod van voedsel sinds de jaren '60 enorm is gestegen, blijft de vraag hoe we wereldwijde honger kunnen uitroeien ̶ een van Duurzame Ontwikkelingsdoelen ̶ en de groeiende wereldbevolking de komende jaren kunnen voeden een grote uitdaging. Door klimaatverandering en de toenemende concurrentie om land en water wordt het probleem alleen maar groter. Het wordt daarom steeds urgenter dat er effectieve beleidsplannen komen voor het waarborgen van wereldwijde voedselzekerheid en dat we een beter inzicht krijgen in de onderliggende oorzaken van wereldwijde honger.
De vraag naar voedsel en het risico op honger
Wetenschappers gebruiken scenario's en prognoses om een inschatting te maken van de mondiale voedselzekerheid op lange termijn. Dit doen ze aan de hand van een reeks sociaal-economische en klimaatveranderingsscenario's. Door verschillen in onderzoeksmethoden en scenarioaannames is het lastig om een goede inschatting te maken van het bereik van de toekomstige vraag naar voedsel en het aantal mensen dat het risico loopt structureel honger te lijden.
In dit onderzoek, dat is gepubliceerd in het tijdschrift Nature Food, stonden deze twee belangrijke indicatoren voor voedselzekerheid centraal. De toekomstige vraag naar voedsel is een bepalende factor voor de benodigde groei in voedselproductie en voor de impact daarvan op landgebruik, biodiversiteit en klimaatverandering. Mensen die het risico lopen op honger ̶ is een indicator van het aantal mensen dat met chronische voedselonzekerheid te maken krijgt. Om toch een zo goed mogelijke inschatting te kunnen maken, hebben de Wageningse onderzoeker Michiel van Dijk en zijn collega's een systematisch literatuuronderzoek en meta-analyse uitgevoerd om een groot aantal mondiale voedselzekerheidsprognoses tot 2050 te vergelijken en evalueren.
Bereik van de vraag naar voedsel
“Het doel van ons onderzoek was het realistische bereik te bepalen van de toekomstige wereldwijde vraag naar voedsel en het aantal mensen dat het risico loopt om aan honger ten prooi te vallen aan de hand van prognoses tot 2050. Hiervoor hebben we 57 onderzoeken die zijn gepubliceerd tussen 2000 en 2018 geanalyseerd. We hebben alle prognoses samengebracht en onderverdeeld in een aantal zeer uiteenlopende maar plausibele sociaaleconomische toekomstscenario's, waaronder een duurzaam, een business-as-usual- en een verdeelde-wereld scenario,” legt Van Dijk uit.
De bevindingen van het onderzoek laten zien dat de vraag naar voedsel tussen 2010-2050 met 35% tot 56% zal stijgen. Dit wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door bevolkingsgroei, economische ontwikkeling, verstedelijking en andere ontwikkelingen. De groei is wat lager dan in eerdere onderzoeken, die gaven aan dat de voedselproductie zou moeten worden verdubbeld in het jaar 2050. Niettemin willen de onderzoekers benadrukken dat de verwachte stijging in de vraag naar voedsel negatieve gevolgen kan hebben voor het milieu en kan leiden tot een verlies van biodiversiteit. Om dit te voorkomen, moet het opvoeren van de voedselproductie gepaard gaan met beleidsplannen en investeringen die duurzame intensivering en het eten van meer plantaardig voedsel stimuleren en voedselverlies- en verspilling beperken.
Toename van honger
In de meest negatieve scenario's neemt het aantal mensen dat het risico loopt op honger tussen 2010 en 2050 naar verwachting toe met 8%. Dit betekent dat het van Duurzame Ontwikkelingsdoel met betrekking tot hongerbestrijding en voedselzekerheid niet zal worden behaald. Om dit te voorkomen worden beleidsmakers door onderzoekers aangespoord om proactief aan de slag te gaan met het ontwikkelen van passende lange termijn maatregelen, waaronder het stimuleren van inclusieve groei.
“Ons onderzoek kan het publieke debat over de toekomst van voedsel aanwakkeren door iedere burger te stimuleren na te denken en mee te praten over allerlei mogelijke toekomstige voedselscenario's, zodat de keuze niet beperkt blijft tot slechts business-as- usual, of de universele implementatie van biologische landbouw of veganistische voeding. Als we op een verantwoordelijke en creatieve manier over de toekomst willen nadenken, moeten we verschillende plausibele scenario's overwegen en de consequenties ervan evalueren”, zegt medeauteur van het onderzoek Yashar Saghai, onderzoeker aan Universiteit Twente.
De impact van COVID op honger
Tijdens het onderzoek is niet expliciet gekeken naar de impact van de COVID-19-pandemie. Toch geven de onderzoekers aan dat het mogelijk is dat hun onderzoek ook de naar alle waarschijnlijkheid negatieve COVID-gerelateerde toekomstscenario's omvat die gepaard gaan met een toename van het aantal mensen die dreigen structureel honger te gaan lijden. Dit terwijl vóór de pandemie er een afnemende trend in risico op honger zichtbaar was.
“Hoewel het te vroeg is om de volledige impact en gevolgen van de coronapandemie te overzien en te begrijpen, komen de huidige ontwikkelingen enigszins overeen met de meest negatieve scenario's in onze analyse, die worden gekenmerkt door vertraagde economische groei, een focus op nationale soevereiniteit en toenemende ongelijkheid. Recente ontwikkelingen benadrukken de behoefte aan een (kwantitatieve) scenarioanalyse en -vergelijking die kunnen dienen als hulpmiddel bij het opstellen van beleidsanalyses en planning met het oog op de toekomst van voedsel, maar ook bij de aanpak van bredere maatschappelijke problemen”, aldus Van Dijk.
Topics
Species
